باید به هیچ چیزی فکر نکنم...

باید بعد از این همه دلهره و استرس

دلم را بردارم ببرم توی دامنه ی یک کوه بلند

و به هیچ چیزی فکر نکنم

یادم باشد فقط یک قرآن کوچک با خودم بردارم

باز کنم به نیت دلم

و از ته دلم خوشحال باشم

که همه چیز خوب تمام شد

و به هیچ چیزی فکر نکنم

باید حتما برای خودم یک سجاده ببرم

تا کمکم کند ...

که به هیچ چیزی فکر نکنم

باید به هیچ چیزی فکر نکنم

اما شاید یک لحظه فکر کردم

فکر اینکه کاش 

کاش...

کاش با خودم یک زیارت نامه ی امام رضا داشتم...